Er zijn mensen die het niet schelen of economische expansie milieuschade veroorzaakt, en er zijn mensen die denken dat je geen economische groei kunt hebben zonder milieuschade. Mark Landler en Somini Sengupta van de New York Times noteerden in een column over de klimaat- en economiediscussies in Davos:
Er is een schijnbaar conflict over hoe te voldoen aan de behoefte aan economische groei, gebaseerd op het bruto binnenlands product, terwijl ook wordt ingegaan op de dringende noodzaak om de CO2-uitstoot te verminderen”, aldus critici. Johan Rockström, hoofd van het Potsdam Institute for Climate Impact Research , beschreef het als een “tegenstrijdigheid”.
economische expansie
Dit gesprek verbijstert me omdat het de Amerikaanse geschiedenis van het succesvol loskoppelen van de BBP-groei en de groei van de vervuiling negeert. Na de oprichting van de United States Environmental Protection Agency (EPA) in 1970, begon en zet deze trend zich voort in het Amerikaanse milieu- en economische leven. Het is echt heel eenvoudig: bedrijven en regeringen hebben technologie ontwikkeld en gebruikt die vervuiling minimaliseert en tegelijkertijd economische groei mogelijk maakt, dankzij overheidsbeleid dat varieert van command-and-control-beperkingen tot directe en indirecte overheidssubsidies. Dit is geen sciencefiction; het is echte geschiedenis. In de jaren zestig had het centrum van Los Angeles geen uitzicht op de bergen; nu wel. In de jaren zestig was een pad langs de Hudson River verboden terrein voor fietsers; vandaag is het geopend. De Hudson-rivier was tot 1985 vervuild met ongezuiverd rioolwater van New Yorkers, toen de stad een rioolwaterzuiveringsinstallatie instelde. Er zijn maar weinig gevallen waarin we ons afvalwater niet behandelen. In 2020 zullen de economieën van zowel Los Angeles als New York City groter zijn dan in 1980. De twee belangrijkste bronnen van luchtvervuiling zijn nu energiecentrales en auto’s, die beide veel vaker voorkomen dan in 1980 , voor het geval u de indruk had dat deze vooruitgang het gevolg was van de-industrialisatie. Beide maken gebruik van de wettelijk verplichte apparatuur voor verontreinigingsbeheersing.
Economische groei wordt ondersteund door milieubehoud. De apparaten voor de beheersing van luchtverontreiniging die we op energiecentrales en auto’s installeren, worden door iemand gemaakt en verkocht. De riool- en waterzuiveringsinstallaties worden door iemand aangelegd. De persoon die de 1.000 mijl lange batterij met hoge capaciteit ontwikkelt die elektrische auto’s in de toekomst zal aandrijven, zal net zo rijk worden als de mensen die profiteren van zonnecellen en windmolens. Het is ook vermeldenswaard dat milieuvriendelijke voorzieningen een goede financiële investering zijn. De geschiktheid van de waterkant voor woningbouw werd verbeterd dankzij de schonere Hudson. Nadat de Hudson-rivier was opgeruimd, zag de westkant van New York City een bouwhausse. Het is duurder om een appartement in de buurt van een park te kopen dan om hetzelfde appartement een paar straten verderop te kopen. De heropleving van Central Park in New York City heeft de waarde van het toch al dure onroerend goed rondom het park verhoogd. Milieubeheer levert aanzienlijk meer gezondheidsvoordelen op dan het kost, evenals toegang tot schone lucht en water, gezond voedsel en natuurlijke schoonheid.
Klimaatverandering is niet het resultaat van economische expansie, maar eerder van een gebrek aan effectief overheidsbeleid om de uitstoot van broeikasgassen te beteugelen.” Voor zover de gevolgen voor het milieu van de producten en diensten die we produceren en gebruiken gereguleerd zijn, zijn kapitalisme en milieubehoud niet onverenigbaar. Met deze principes is het mogelijk dat ecologische duurzaamheid wordt opgenomen in de dagelijkse besluitvorming in alle organisaties waar we allemaal op vertrouwen.
Ik heb veel geschreven over hoe management zich de afgelopen eeuw heeft ontwikkeld en hoe de nieuwste trend in de ontwikkeling van meer geavanceerd organisatiebeheer een bezorgdheid over duurzaamheid is. Toen massaproductie, sociale psychologie, boekhouding en informatietechnologie, evenals satelliet- en cellulaire communicatie en globalisering allemaal vorm kregen in de 20e eeuw, ging het management zich steeds meer bezighouden met de fysieke componenten van ecologische duurzaamheid. Duurzaamheidsmanagers zijn niet alleen verantwoordelijk voor marketing, strategie en financiën bij een bedrijf, maar ze proberen ook de gevolgen van afval en het milieu te verminderen. Duurzaamheidsmedewerkers, versterkt door EPA-normen, leren organisatorische activiteiten die het milieu schaden, te identificeren en te minimaliseren, net als financieel personeel, versterkt door SEC-regels, geleerd om zelfafhandeling, belangenconflicten en fraude te identificeren en te verminderen.
Als het gaat om het creëren van goederen en diensten, is ecologische duurzaamheid een belangrijk doel voor bedrijfsleiders, maar consumenten ondernemen ook stappen om milieuschade te voorkomen. Het BBP wordt verhoogd door naar de sportschool te gaan, r
fietsen, of een salade eten. Net als invliegen met een privévliegtuig, naar binnen rijden in een SUV en een biefstuk eten in je skihut. Consumptiegewoonten hebben verschillende effecten op het milieu, en ze zijn niet allemaal gelijk. Consumptiepatronen tonen aan dat er een duurzamere levensstijl aan het evolueren is. Het is interessant om op te merken dat jongere generaties in de Verenigde Staten minder geïnteresseerd lijken te zijn in het bezitten van auto’s dan hun oudere broers en zussen en ouders in het verleden. De smartphone heeft verschillende vormen van openbaar vervoer, zoals ride-sharing en bike-sharing, levensvatbaar gemaakt. Het nemen van een Uber of het besturen van uw eigen auto worden daarentegen beide beschouwd als economische activiteiten voor de berekening van het BBP.
Veranderingen in culturele normen, in plaats van overheidsbeleid, zijn de drijvende kracht achter veel van deze uitgavenpatronen. Als zodanig zouden beleidsmakers zich niet op hen moeten concentreren. Consumptie die anderen direct schaadt, zoals rijden onder invloed of roken in het openbaar, kan een uitzondering zijn. Een nieuwe generatie milieuvriendelijke technologieën kan de negatieve impact van menselijke consumptie op de planeet helpen verminderen. In vergelijking met de productie, verpakking en verzending van films en schijven voordat ze werden geconsumeerd, is het milieu-effect van het streamen van muziek en video bijvoorbeeld aanzienlijk lager.
Er zijn enkele milieuactivisten en klimaattwijfelaars die geloven dat economische groei en milieubescherming elkaar uitsluitende doelen zijn. Beide kunnen en moeten worden bereikt. Omdat de meeste mensen in de geïndustrialiseerde wereld genieten van hun huidige levensstijl, is het voor ons onmogelijk om economische groei achter zich te laten. Anders verwachten is milieuactivisten te veroordelen tot politiek falen en marginalisering. Zelfs de armste mensen in ontwikkelingslanden kunnen zien hoe we in de ontwikkelde wereld leven en verlangen ernaar, en ze eisen dat hun regeringen hen helpen hun doelen te bereiken. Economische stagnatie leidt tot politieke onrust en de dreiging van conflicten. Klimaatverandering is in verband gebracht met politieke instabiliteit en de opkomst van klimaatvluchtelingen, die beide goed zijn gedocumenteerd. In plaats van de economische expansie te vertragen, is de weg naar klimaatmitigatie er een die de economie stuurt in de richting van ecologische duurzaamheid en weg van onnodige vernietiging van de natuurlijke wereld.
Design with Nature van Ian McHarg
Design with Nature van Ian McHarg was een van de eerste duurzaamheidsboeken die ik ooit las. Als alternatief voor de wildgroei in de buitenwijken stelde McHarg clusterontwikkeling voor. In plaats van elk huis een kwart hectare grond en een ruime tuin te geven, was het doel om de woning in de regio te bouwen die de minste schade aan natuurlijke drainage en ecosystemen zou veroorzaken en de rest van het land als park te laten om te wandelen en te bekijken. Dat voorstedelijke werven niet alleen ecologische rampen waren, maar een lastige verspilling voor de overgrote meerderheid van de huiseigenaren, werd ontdekt door onderzoekers. City Lab heeft zojuist een uitstekende samenvatting van de opvattingen en invloed van McHarg gepubliceerd, die zeer de moeite waard is om te lezen.) Mensen kunnen mogelijk grootstedelijke gebieden bouwen die minder schadelijk zijn voor het milieu als ze aandacht besteden aan details.
Sommige mensen geloven dat het milieu moet worden opgeofferd om economische groei te bereiken vanwege slecht management, een verlangen naar gemakkelijk geld en snelle winsten, en ideologische starheid. Anderen zijn van mening dat duurzame economische ontwikkeling onmogelijk is vanwege het idee dat kapitalisme slecht is en uiteindelijk milieuschade veroorzaakt. Verlicht ontwerp, duurzaamheidsbeheer en geavanceerde technologie kunnen volgens mijn mening worden gebruikt om de praktische problemen van ecologisch duurzame economische ontwikkeling op te lossen. Het creëren van en wonen in milieuvriendelijke gemeenschappen ligt binnen onze macht, evenals het oplossen van de huidige klimaat- en milieu-uitdagingen die zo nijpend lijken.
